2012' nin en çok konuşulan filmi olmasına ve 10 dalda Oscar'a aday gösterilip 5'ini kazanmasına rağmen, ancak izleyebildim bu güzelim filmi. Sanırım biraz önyargılı bakıyordum bu filme. Hem eski tarzı günümüze bozmadan nasıl taşıyacaklar diye düşünüyordum, hem de popüler olana gıcık olma durumu yaşıyordum. İzledikten sonra kızdım kendime, neden bu kadar bekletmiştim ki...
Sessiz sinema dönemini günümüze taşıyan The Artist, hem o dönem tarzının bu zamanda çekilebileceğini gösteriyor, hem de sinemadaki değişimi anlatıyordu. Günümüzde böylesi bir filmi bu kadar orjinaline yakın çekmek bir değişim, kimsenin denemediği bir şey iken, üstüne, kendi içinde sinema tarihindeki değişimi anlatması, sessiz filmin sesli çekime geçiş sancılarını aktarması biraz da ironi katmıştı filme.
Kayıtlar
