Real Steel (2011)

Düşük bir beklentiyle gittiğimden mi, Hugh Jackman' dan mı yoksa başrol oyucusu şirin ufaklıktan mı bilemedim ama çok beğendiğim bir film Real Steel. Hani daha önce buralarda çok kere yazmışımdır "filmden çıkınca yüzde beliren anlamsız gülümseme" bu filmden sonra da yerleşmişti yüzüme. "İyi ki de sinemada izlemişim" demiştim.

Ülkemizde "Çelik Yumruklar" ismi ile gösterilen film, yakın geleceği, robot bokslarını ve bunun arka planında bir baba-oğul ilişkisini anlatıyor. Piyasada artık şanssız zamanlar geçiren Charlie, elindeki son robotu da hurdaya çevirmiştir. Alacaklılar kapıya dayanmışken ve Charlie' nin yeni bir robota ihtiyacı varken, karşısında beliren ufaklık, varlığından haberdar olmadığı oğlu Max, Charlie' nin hayatını değiştirecektir. Charlie' nin Max'e bir kaç hafta bakması gerekmektedir ama Charlie' nin amacı Max' i arkadaşı Bailey' e bırakıp yoluna devam etmektir. Ancak Max, tam bir teknoloji meraklısı, zeki, "dediğim dedik" bir çocuktur. Dolayısı ile Charlie, Max' i başından savamaz ve yeni bir robot arayışına baba-oğul çıkarlar.

Tam ellerindeki son kozu da oynayıp tüm ümitlerini kaybetmişken, mucizevi bir şekilde buldukları bir robot,  herşeyi değiştirecektir. Çünkü Atom (evet ufaklık bir süre sonra O' na bu ismi verecektir), normal bir robot değildir. Türünün belki de tek sağlam örneği olan Atom' un,  insan hareketlerini kopyalama özelliği vardır. Bu özellik, hem boks maçlarında kahramanlarımızın çok işine yarayacak, hem de günlük hayatta eğlenceli sahnelerin oluşmasına neden olacaktır.  Bu eğlenceli ve zorlu maç trafiğinde baba-oğul birbirlerine daha da yakınlaşacaktır. Bu sayede Charlie de sorunlu hayatına göz atma fırsatı bulacak ve kendini toparlayacaktır.

Filmde yaratılan yakın gelecek dünyası güzel ayrıntılar içeriyor. Filme serpiştirilen espriler de tam zamanında devreye giriyor. Drama - aksiyon karışımı bu film kesinlikle izleyiciyi sürüklüyor. Robot sahnelerinde çok ciddi bir aksiyon var. Her kavgayı çok büyük zevkle izliyorsunuz. Aslında yaşanılanın normal bir boks maçından pek bir farkı yok. Hareketler aynı. Dolayısı ile Charlie ve Max kenardan taktik verdikçe onlara eşlik ediyor, robotumuzun kaşı açılacak diye korkuyorsunuz. Tabi insanlardan farklı olarak bunlar kafa, kol koparabiliyor :) Yönetmenimiz Shawn Levy, bu efektleri yerleştirmekte bir usta zira kendisi Night at the Museum ve Night at the Museum: Battle of the Smithsonian' ın da yönetmeni. Bak şimdi, hımm, bu filmlerde de baba-oğul ilişkisini anlatılmıştı. Bu adamın çocukluğuna inmek gerek.

Yine de film için sadece aksiyon denemez çünkü geride yansıtılan dram çok daha güzel. Bir baba-oğul ilişkisinden de öte, Charlie' nin eski halini bulma çabaları beni daha çok etkiledi. Hugh Jackman gerçekten çok yakışmış Charlie rolüne. Bailey rolünde ise Lost' dan bildiğimiz Evangeline Lilly var. Ama o Max yok mu o Max, yani Dakota Goyo, şahane bir iş çıkarıyor. Yani bakıyorsunuz çocuğa bebek yüzlü bir şey, ama rolde bu hiç sırıtmıyor. Her hareketi gerçek gibi, samimi. Nedir bu sinema dünyasının Dakota' lardan çektiği acaba. Dakota Fanning, Dakota Goyo...İlerde bir çocuğum olursa, adını da Dakota koyarsam, büyüyünce bu kadar yetenekli olur mu acaba?

Film, içinde tipik sinema klişelerini, hilelerini barındırsa da tadından hiç bir şey kaybetmiyor. Bu tarzı sevenler, sözüm size, bu filmi izlemediyseniz illaki telafisi vardır. Alır DVD' sini izlersiniz ama içinizden "keşke sinemada izleseydim" diyeceksiniz. Ben de o zaman size robot dansı ile cevap vereceğim :)

Film hakkında bazı bilgiler;

• Filmdeki bir çok boks sahnesi, profesyonel boksörlerin hareketleri kullanılarak çekilmiş.
• Filmde Rocky' ye dolaylı yoldan selam da gönderilmiş. Rocky' de o zamanın dünya şampiyonu Apollo. Bu filmimizde de dişli rakip olan dünya şampiyonu Zeus ve yunan mitolojisine göre Apollo, Zeus' un oğlu. Gene bir baba-oğul. Hayırdır inşallah :)
• Filmin başlarında, Ambush ile fotoğraf çektirmek isteyen kızlar, yönetmenin kızları.
• Film "Steel" adlı kısa bir öyküden sinemaya uyarlanmış.